Ardından başkası derken geç oldu, otobüs saati geldi. Tam kapıdan çıkacağım sırada birasını kapıp gelen arkadaş (Marcelo) dur bekle, ben de gideceğim, motorum var bırakırım seni dedi. Ben biraz düşününce, yedek kaskım var dedi, Ok dedim 🙂
Eğer ki kış turizmi sever insanlardansanız ve bunu acayip uzak bir noktada gerçekleştirmek istiyorsanız burası işte orası 🙂 İlk paragraftan ve önceki tangolu yazımdan da anladığınız üzere, San Carlos de Bariloche böyle kimliksiz, ruhsuz ama bulunduğu noktadan dolayı da doğal güzelliği ile çekilir hale gelen bir yer.
Üç gün önce Bariloche’de şans eseri girdiğim barda, kurucusunun bir İngiliz ve muhtemelen de nickinin “Dirty Dick” olduğu ki mekanın ismi Dirty Dick’s, Çarşamba akşamları milonga gecesi olduğunu öğrendim.
Buzul için Perito Moreno dışında da opsiyonlarınız var çünkü buradaki doğa olayı şöyle gelişiyor: Dünyadaki önemli dağlık bölgelerden biri. Özellikle tırmanış sporu yapanlar için çok değerli bir bölge. En yükseğinin Fitz Roy olduğu dağ topluluğunun tepe kısımları sürekli kar yağışlı…
Yani yemekten sonraki diğer opsiyonum da, buranın hemen bitişiğindeki, -bilmem kaç küsür derecelik bir mekanda, parıltılı bir eskimo kostümü giyip, alkolsüz içeceğimle 25 dakika geçirmekti ki ona da yeltenmedim haliyle haha.
Bugün doğaya açılışımın ilk günüydü… Sürekli yaptığım şehir yürüyüşleri dışında 5km’lik bir arazi yürüyüşü yapmak öncelikli vücudumu ve tabii ki zihnimi açtı! Bu cümleyi ettikten sonra iyi bir yazı çıkartmam gerek değil mi efendim…
