Buraya geldiğimin ertesi günüydü. İlk market alışverişim sonrası mutfağa uğramıştım ki Soňa ile tanışmış oldum. Uzun zamandır Fransa’da yaşıyordu ve aslen Slovak’tı. (Şehir bize yabancı olduğuna göre biz otomatik olarak yabancıydık ve ilk muhabbet doğal olarak “nerelisin, nerede yaşıyosun?” gibi mevzulardı. Bu Slovak, Fransa vs. detayı bundan geliyor yani efendim) Birbirimize kendimizden bahsedip konuştukça tarz olarak birbirimize çok yakın olduğumuzu anladık ve muhabbetimiz her geçen gün daha da çoğaldı. Hatta müsait olduğumuz bir ara kurslarımızın bitiminda dışarıda buluştuk, ona La Boca’yı dolaştırdım…

İlk kez Arjantin’e gelmişti ve biraz atrafı dolaşmak istiyordu… Yolculuğuna başlamadan evvel çocukluk arkadaşı Ema’nın buraya varmasını bekliyordu. Bu cümleyi yazdıktan sonra takvime baktım da, onlar buradan ayrılalı bir buçuk hafta geçmiş… (Bir hafta sonra yani benim burdan ayrılacağım günden bir gün sonra onlar tekrar geri dönmüş ve yeni rotalarına gitmek için birkaç gün tekrardan Buenos Aires’te kalıyor olacaklar).

Soňa’nın burada yaşayan bir porteño arkadaşı varmış. Onların evden ayrılacakları günden bir gün önce, dışarıda bir akşam yemeği için davet almışlar bu arkadaşından. Sevgili Soňa’cığım beni de davet etti. Onlarla birlikte La clotilde‘ye gittik önce. Fakat hem yemeklerinin güzelliği hem de uygun fiyatlı olmasından dolayı tamamen doluydu. Biz de yakındaki başka bir restorana gittik. Tabii ki Arjantinli arkadaşın tavsiyeleriyle (abimin şu anda hiç onaylamayacağı, kendisi artık vejetaryen) çeşit çeşit etlerden güzel bir sipariş verdik (sosis tam seninle yemelikti Roel arkadaşım). Yanında mis gibi yeşil bir salata ve buradaki tüm restoranlarda olduğu üzere el kesimi patates tava.

Çok keyifli bir akşam geçirdik hep birlikte. Yemek sonrası da biraz etrafta dolanıp dondurma yemeyi unutmadık tabi. İşte tam şu an sevgili Güralp arkadaşımın, Milongatör günlüğünde sürekli kullandığı bir ifadeyi kullanmak istiyorum ki “Buranın dondurması bir harika dostum!” 🙂 Ayrıca dondurma yerken entellektüel muhabbet yapanınız oldu mu bilmiyorum ama biz o gece yaptık. Sohbet de bir harikaydı yani 🙂 Ve tabii ki gecenin sonu geldi ve vedalaştık… Halen yazışıyoruz whatsapp’tan ve bir şekilde tekrar buluşabilir miyiz derdine düşmüş haldeyiz 🙂 Bakalım ilerleyen günler bunu başarabilecek miyiz…

Not: La cotilde’ye bir hafta sonra bir öğle vakti gittim ve işte böyle bir şey yedim. Ben bilgiye vereyim de… 😉