Üç gün boyunca akşam kaldığımız yer dışında tuvaletlik pek bir yer yoktu bu nedenle yol boyunca bulduğumuz yere çişimizi yaptık! Entelliğim bozuldu lanet olsun! hahaha. Hatta Jenn ve Diana düzlüklerde bile bir pikeyi paravan olarak kullanabilmeyi başardı…
Tilcara çok sıcak ve sevimli görünüyordu, Humahuaca’nın da öyle olmasını istedim ve öyle de oldu. Tam otobüsün yanında eşyalarımı organize ederken “ne kadar da sevimli bir yerdeyim” diyebildim!
Buzul için Perito Moreno dışında da opsiyonlarınız var çünkü buradaki doğa olayı şöyle gelişiyor: Dünyadaki önemli dağlık bölgelerden biri. Özellikle tırmanış sporu yapanlar için çok değerli bir bölge. En yükseğinin Fitz Roy olduğu dağ topluluğunun tepe kısımları sürekli kar yağışlı…
Bugün doğaya açılışımın ilk günüydü… Sürekli yaptığım şehir yürüyüşleri dışında 5km’lik bir arazi yürüyüşü yapmak öncelikli vücudumu ve tabii ki zihnimi açtı! Bu cümleyi ettikten sonra iyi bir yazı çıkartmam gerek değil mi efendim…
Retiro’dan bir trene binip Maipù istasyonunda inip ya da otobüse binip bu istasyonda inerek, “Tren de la Costa”ya binip, Tigre’ye ulaşabilirsiniz. Bu tren, kendine has sahil güzergahını kullanıyor. Sahil boyunca birçok istasyonda duruyor. Yol boyunca duvarlar harika graffitilerle dolu.
Herkese merhabalar! Nasıl bir şeyler ortaya çıkacak, kayda değer bir şey olacak mı kestiremiyorum. Elimden geleni yapmaya çalışacağım.
Bu blog’u hayata geçirmek istiyorum çünkü benim yapacağım gibi uzun mesafeli soluk almak isteyen sizler için işe yarar birşeyler ortaya çıkarabilirim. Paylaşacaklarımı takip etmek ya da şöyle bir göz gezdirmek belki tam okuduğunuz an ya da sonrası için işinize yarayabilir.
Sürekli bilgi edinip, yeni şeyler öğrenmeye çalışmak benim için çok değerli. Umarım bunları paylaşacak olmam da sizler için değerli olacaktır 🙂
Yazacağım hiçbir metin böyle kompozisyon kurallı, edebi altyapılı olmayacak ve tam tersine aynen şu an konuşuyormuşum gibi ve bolca hatalarla dolu olacak. Bunun için şimdiden özür 🙂
Söyleyebileceğim tek bir şey kaldı: Eh haydi o zaman!
